Belli Başlı Zamanlarda Çocuk Olmak

Son günlerin en popüler konusu oldu bu, şu zamanlarda çocuk olmak, bu zamanlarda çocuk olmak lafan filan. Büyük ihtimalle facebooktaki gruplardan sonra daha çok mırıldanılır oldu ağızlarda.

Evet bizler 80lerin sonunda 90ların başında çocukluğumuzu yaşamış kişileriz (1984 doğumluyum :D ). Çok güzel günlerdi. Reklamlar, televizyon programları, çizgi filmler, sokaklarda oynadığımız oyunlar, tasolar, kız kaçıranlar, yazlar-kışlar-kızlar :D Mutluyduk be o zamanlar. Ve şimdi diyoruz ki keşke o zamanlarda olsak, o zamanlarda çocuk olsak...

Ama bir çoğumuz şunu atlıyoruz, bir çocuk her zaman çocuktur. 670'lerde de çocuktu, 1900'lerde de, 2000'lerde de... İşim gereği günümün sosyal olan kısmının büyük oranı çocuklarla geçiyor. Onları gözlemlemekten büyük bir zevk alıyorum; çünkü bir ton sorun olan şu dünyada onların hiç bir sorunu yok. Tek dertleri eğlenmek, gülmek, oynamak, birbirlerine dalaşmak... Her şey onlar için güzel...

Bazen derslerde izledikleri televizyon programları hakkında konuşuyoruz. En nefret ettiğim dizileri hepsi büyük bir zevkle izliyor (ben ne kadar yasaklasam da :D ). Öyle çizgi filmler sayıyorlar ki isimlerini hayatımda ilk defa duyduğum şeyler. Arada o çizgi filmler televizyonda denk geliyor ve bunlar izlenir mi? Nerede bizim zamanımızdaki çizgi filmler diyorum; ama onlar hayran hayran bakıyorlar o çizgi filmlere. Çünkü onlar çocuk ve ne yazık ki ben büyümüşüm... Ve onlarda 2030'larda bilmemnebook.comlarda 2000lerin başında 2010'un sonunda çocuk olmak diye gruplar açacaklar, zamane çocuklarını eleştirecekler.

İnsanlar büyüdükçe hayalleri sığlaşıyor. Artık belli başlı hedefleri oluyor. Düşünüyorumda neler olmak istemezdim ki çocukken... Pehhh... Şimdi ise 2-3  hedeften başka bir şey yok! Onlarda kılişe şeyler...

Çocuk olmak öyle bir şey ki anlatmak istiyorum ama anlatamıyorum çünkü büyümüşüm. Keşke 5-10 yaşındayken çocuk olmak benim için neyi ifade ediyordu yazsaydım ve bugün okuyup tebessüm etseydim; ama o zaman ki saf duygularım hala var mı bilemiyorum. Dünya o zaman tertemizdi şimdi ise...

Birkaç mısrayla çocuk olmayı anlatabilir miyim acaba?

Çocuk olmak gülmektir,
Çocuk olmak ağlamaktır,
Çocuk olmak korkusuz olmaktır,
Çocuk olmak aslında her şeyden korkmaktır,
Çocuk olmak herkes ağlarken gülmek, herkes gülerken ağlamaktır,
Çocuk olmak yalan atmaktır; ama tozpembe yalanlar...
Çocuk olmak hiç büyümek istememektir...
Keşke gerçek olsa...

Neden mi yazdım? Ne bileyim... Belki de çocuk olmak istediğim içindir...