Yine Yeşillendi Varto Yolları...

Yine Yeşillendi Fındık Dalları... diye bir türkümüz vardır bilenler bilir. Bu türkü her daim dilime dolanıyor bu aralar. Malum bahar geldi yavaş yavaş Varto'ya. Gerçi Mayıs bitene kadar kar yağışı bekliyoruz; ama en azından dağlar, tepeler yeşillendi. Ama benim en çok dikkatimi çeken dağların, tepelerin yeşermesi değil...

Evimden okuluma uzunca bir yol var benim. Çaylar Yolu olarak geçer. Yaklaşık 400 metre kadar asfalt bir yol... Ama siyah değil. :) Çünkü bu yolu motorlu taşıtların dışında kullanan yegane hayvanlarımız var. Öküzler, inekler...

Hal böyle olunca da caanım siyah asfalt oluyor yeşil asfalt. Birazda yağmur serpiştirdi mi değmeyin yağlı boyanın ahengine...

Küçükken kaldırımda yürürken çizgilere basmamaya çalışırdım, çok eğlenceli bir oyundu. Şimdi ise dışkılara basmadan okuluma gitmeye, okulumdan da eve gelmeye çalışmaktayım. 400 metre nasıl geçiyor hiç anlamıyorum bu eğlence içinde. Hele ki türküsünüde yanık yanık söyledim mi :

Yine yeşillendi Varto yolları,
Yeniden yeşillendi Varto yolları,
Zaten hep tezekliydi Çaylar yolları,
Yavrum hep tezekliydi Çaylar yolları... :D

Her şeye rağmen baharın gelmesi güzel, güneş içimize işler. İçimiz bir garip olur, dağlara taşlara vurmak gerekir bedeni. Yoksa... :D

Bizi bozduğu kadar öğrencileride bozuyor caanım bahar. İyice coştu benimkiler. :) Artık onlara laf yetiştiremez oluyorum. Bir öğrencim geçen hafta ailesiyle Elazığ'a gitmiş. Bugün okul sırasında gördüm sinirli sinirli baktım sen nerdeydin, neden gelmedin dercesine. Korkmasını bekliyordum; ama "Aaamaaan efendim nasılsınız?" deyince ne sinir kaldı ne bir şey. :) Nasıl çocuklar yetiştiriyorum ben böyle, AMAN ALLAHIM :) Allah'tan sınıflarımızda kamera filan yok. :P

Bahar geldi birde Temmuz 1 gelsede evimize yaylansak artık, sonrada Ağustos'ta askere...
Tey tey tey, geçiyor ömür...