Agresif ve Sinirli!

Bizim okulumuz öğrenci profili bakımından gerçekten çok kötü bir okul. Çocuklar o kadar başına buyruk o kadar dik kafalı o kadar anlayışsız o kadar kavgacı o kadar o kadar o kadar ki anlatamam (Bazı iyi öğrencileri bu gruba katmamak gerek). Ben 2. sınıf öğretmeni olmama rağmen okul nöbetlerimde, bahçede zaman geçirirken, okul giriş çıkışlarında denk geliyorum bu serserilere. Genelde ya bunları hayvanlık yaparken görürüm ya da biri gelir yanıma Doğan Hocam şu bana böyle davrandı, bu bana böyle yaptı diye dert yanar. Çünkü gerek cüssem, gerek ses tonum, gereksede okuldaki sert tavırlarım ezilen öğrencilerin bana dert yanmasına sebep olur. Her neyse...Okulumuzda şöyle 5-10 tane direk okuldan atmalık tip var (okulumuz 150 kişi filan). Okula geldikleri kıyafet okul kıyafetinin yanından geçmez, saçlar başlar bir acayip, hal hareketler o biçim, öğretmen bir şey deyince diklenirler falan filan.

Ben bunlardan 2-3 tanesine dişimi sağlam gösterdim zamanında ve artık onları görmemezlikten gelmeye başladım. Her dakika bir olay çıkarırlar, arkadaşlarını rahatsız ederler, öğretmenlerine illallah çektirirler... Böyle bir tip hakkında dün okulda yaptığımız bir toplantıda bütün öğretmenler olarak müdürümüze dert yandık; çünkü öğrenci hem öğretmenlere, hem okula, hem öğrencilere hemde kendine zarar veriyor. Müdürümüz konuyla ilgileneceğini söyleyip toplantıyı bitirdi ki benim içimde kalan 1-2 öğrenci daha vardı...

İşte gün aklımda kalan öğrencilerden biriyle bugün bir münasebet yaşadım. Son dersimiz bedendi ve bahçedeydik. 7. sınıfların dersi boştu ve bahçede dolanıp oyun oynuyorlardı. Okulda koşturarak saklanbaç oynamalar, küfürlü konuşmalar mı ararsınız... Her neyse uyardım bunları dersime baktım ben. Ders bitiş zili çaldı ve öğrenciler dışarı çıkmaya başladı. Biz etüt yapacağımız için bahçede bekliyorduk okulun boşalmasını. Bu sırada bir öğrenci koşarak yanıma geldi ve "Doğan Hocam, Melik bize zincirle vuruyor." dedi. Döndüm arkama baktım Melik orda ve elinde zincir var.

D : Oğlum sok zinciri cebine evine git.
M : Neee, sananeeee!
D : Oğlum bak al o zincirini git eve, rahat bırak arkadaşlarını.
(Eller kollar havada sallanarak)
M : Sanane sanane, sana mı sorcam?
D : Oğlum senin derdin ne? Ne istiyorsun?
(Eller kollar havada sallanarak ve surata dik dik bakarak)
M : Git, sana mı sorcam!?

diye bir konuşma geçtikten sonra ver dedim o zinciri ve vermedi. Bende tuttum elinden zorla çekerek aldım. Sonra "Defol şimdi evine!" diyerek yol verdim. Arkadaşları aldı bunu yanımdan ve ilerlemeye başladı. 1-2 adım atmıştı ki beni ima ederek kafasını yarım bana doğru çevirdi, pis bir sırıtma ile resmen bana siktir çeker gibi dil çıkarttı. İşte ben bunu görünce artık dayanamadım ve ensesinden tuttuğum gibi müdür odasına götürdüm. Buna bağırmaya başladım ve her bağırışıma tahrik edici, alay edici surat ifadeleri almaya ve laflar işitmeye başladım. Ben suçlu oldum, ben serseri oldum! Aslında bırakıp yol verecektim; ancak biraz burnu sürtsün, belki biraz kafasına dank eder diye devam ettim davranışıma; ama benim davranışımdan daha beter bir tepki ile karşılaştım ve bana "Sen görcen!" , "Seni okuldan attırcam!" gibi tehtidler savurmaya başlayınca, artık iyice agresifleştim. Sesimi yükselterek bağırmaya devam ettim ve arada da 1-2 küfür salladım, az da olsa işin ciddiyetini anlasın diye; ancak daha beter tepkiyi ondan gördüm. İçimden "Yuh!" çekerek tuttum ensesinden "Yürü git!" diyerek odadan dışarı attım.

O sırada Müdür tuttu bunu ve konuşmaya başladı. Hala çocuk dikleniyor ve yalan atıyordu. Yok o bir şey yapmamış, yok ben dövmüşüm, küfretmişim! O melekmiş! Sınıfıma girerek etütü sinirli olduğum için iptal ettim ve çocukları evlerine yolladım. Müdürde Melik'i almış odasına konuşuyordu, bende girdim. Hala beni suçluyor ona sövdüğümü falan filan sıralıyordu. Kendi bir şey yapmamış tek suçlu benmişim.

Ben ona bahçede ikazda bulunurken Hizmetlimiz Nizamettin'de yanımdaydı ve Melik'e böyle böyle demesine rağmen hala üste çıkmaya çalışıyordu. Yok beni dövdü, yok bana sövdü! Bende dedim ki ben seni dövsem bir daha ayağa kalkamazsın ki dövmedimde. Bu sırada o da bana demez mi "Asıl ben seni dövsem sen ayağa kalkamazsın!". Yuh dedim içimden gülerek, artık herkesin sinirleri iyice bozuldu ve müdürümüz ses tonunu yükseltti; ancak hala bana ve müdürüme diklenmeye karşı gelmeye devam ediyordu. Artık müdürüm dayanamadı ve bana sen git Doğan Hocam dedi ve çektim evime geldim.

Şu okulda ki garip öğrenciler yüzünden iki gündür o kadar sinirliyim ki anlatamam. Bize diklenirler, artis artis üzerimize yürürler, bir şey dedik mi el kol kaldırırlar, lafın "l"sini dinlemezler...

Biz ne yapacağız anlam veremiyorum. Eğitimde dayak yasak, bilmem ne yasak, o yasak bu yasak. Çocukları kazanmaya çalış kazanmaya çalış nereye kadar anlamadım. Güzelce konuşmaya çalışsak bile bize kafa tutan, diklenen, bizi tehtid eden çocuklarla işimiz nereye kadar devam edecek bilemiyorum.

Belki de hayatımda ilk defa bu kadar sinirlendim. Gerçi çocuğa ilk başta bağırırken sadece gözünü korkutmak için sinirli numarası yapıyordum; ama beni tehtid ettikten sonra ve müdürün yanında sallamaya başladıktan sonra gerçekten sinirlerim alt üst oldu.

Bir sınıfımdaki kardeşine bakıyorum, bir de Melik'e. Bu ne perhiz bu salata turşusu dememek elde değil. Boşuna dememişler 5 parmağın beşide bir değil diye.

İşte böyle bir gün daha geldi geçti. Bakalım yarın ne gibi iğrençlikler yaşayacağız bu kendini bilmez öğrencilerle...