Şafak Mıncıklıyor Ulan!

Klasik tabirdir askerliğin son günlerinde zamanın geçmemesine binaen kullanılan "Şafak sıkıştıyor ulan!" cümlesi. İşte bizde şimdilerde onu yaşıyoruz. Bunu poşet olarak tamamlamaya ramak kalan askerliğimizin son günlerinde kendimize "Şafak mıncıklıyor ulan!" diye çevirebiliriz. Ne de olsa kısa dönemiz, bize her şey mübah. Bu yazıyı yazarken askerliğimin bitmesine sadece 36 saat kaldı; ancak son dakika golü yemememiz lazım. Zira tabur komutanının bizi 05.00 gibi göndermeme durumu varmış. Artık bu olayın sonucunu heyecanla bekliyoruz. Ya 36 saat sonra alaydan çıkarız ya da alaya alınırız ve uçak biletimiz, servis biletimiz yanar. Öyleyse ver coşkuyu :

Şu İskenderun'da üç kız yan yana,
İçlerinden biri pişt dedi bana,
Pişt deme bana dargınım tabura,
Komutan izin vermezse gelemem yanına...

Diye türküler çığırırken nasıl bir psikolojide olduğumuzu anlamışsınızdır umarım.

Alayda boş boş dolanmak kadar sıkıcı bir şey yokmuş onu anladık. Biri bana kantimi geri versin, o sıcak, bademli kajulu kantinim... :(

Annem her telefon konuşmamızda "Hangi yemekleri, tatlıları istiyorsun?" diye soruyor ve her defasında "Valla canım hiç bir şey istemiyor!" oluyor. İştah mı kaldı be? Sadece "Ana ben garı isterem!" diyebiliyorum o da her defasında ayarlarız deyip ruhumu okşuyor. Böyle anneye can kurban :=)

Bizde internette zaman geçirmeye devam ediyoruz bu süreçte ne yapalım? Bugün sunucunun şişmesinden ötürü siteler kapalı kaldı. Ben uludağ sözlüğe üye oldum zaman geçirmek için. Ne o yoksa yazar mı olacağım? Oha lan bana :=) Kendi bilgi yumağı sitemi açana kadar zaman geçiririm belkide. Günün birinde yazdırdığımız script biterse ben bilgi yumağımı yuvarlarım...

Anam yine daral geldi, şafak mıncıkladı ulan! :=)